PARĘ SŁÓW OD PEDAGOGA SZKOLNEGO DO NAUCZYCIELI
Kwintesencją pracy pedagoga szkolnego jest współdziałanie ze wszystkimi pracownikami szkoły, a zwłaszcza z nauczycielami. Zachęcam do jak najczęstszych rozmów, dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem zarówno zawodowym, jak i życiowym. W wychowaniu liczy się każdy aspekt życia, a każda sytuacja życiowa może stanowić kolejną lekcję wychowawczą, pod warunkiem, że w każdej z tych sytuacji naszą busolą będą najważniejsze humanistyczne wartości które sprawiają, że człowiek jest bardziej „człowiekiem”.
Niemożliwe jest funkcjonowanie w szkole pedagoga bez dobrego kontaktu z nauczycielami. To Wy, Drodzy Nauczyciele jesteście przede wszystkim wychowawcami. Codziennie lub kilka razy w tygodniu spotykacie się ze swoimi uczniami i macie okazję obserwować swoich podopiecznych w klasie, pomiędzy innymi uczniami. Wiedzy na temat wypełniania zadań przez ucznia, nie ma szans uzyskać pedagog w zaciszu swojego gabinetu.
Zachęcam do częstych rozmów i współpracy na polu oddziaływań wychowawczych.
„Alfabet wychowawcy”
Akceptuj swego ucznia
Bądź dla niego oparciem
Chwal go za wszystko (co dobre)
Dotrzymuj przyrzeczeń
Egzekwuj prawa i obowiązki
Formułuj precyzyjnie wymagania
Gospodaruj efektywnie jego czasem
Hamuj dyskretnie niewłaściwe zapędy
Interesuj się jego osobą
Jednocz jego rozum, ducha i ciało
Kieruj wszechstronnie jego rozwojem
Licz się z jego zdaniem
Łagodź stresy i cierpienia
Miej cierpliwość
Nie oszukuj go
Okazuj mu zaufanie
Pokaż, że jesteś omylny
Rozwijaj jego samodzielność
Słuchaj uważnie tego, co mówi
Troszcz się o niego
Ukaż mu wartość i piękno życia
Wierz w jego możliwości
Y...? (niewiadoma – bądź na nią przygotowany)
Zachęcaj go do dalszej pracy
NAUCZYCIELOM
KU UWADZE
(autor: Michał Kawecki )
1. Jeśli dziecko zaprzecza lub sprzeciwia się Tobie – zatrzymaj się, pomyśl, może to nie Ty, lecz Ono ma rację.
2. Dziecko spontanicznie odrzuca przemoc i sztuczność – niech Jego bunt i słowa krytyki będą dla Ciebie wskazówką, iż idziesz błędną drogą.
3. Nie ponaglaj dziecka – Ono spełni każdą swoją powinność i każdą Twoją prośbę bez pośpiechu i nerwowości.
4. Nie myl spokoju z lenistwem i opieszałością: urodą każdego dziecka jest spokój i umiłowanie wolności i one to, nie opieszałość, nie lenistwo – najlepiej charakteryzują Jego działania.
5. Uważnie słuchaj refleksji, odczuć i spostrzeżeń dziecka, znajdziesz tam tyle świeżości, prawdy, i uroku młodości. Nawet jeśli się z nim nie zgadzasz, uszanuj Jego zdanie.
6. Spostrzeżenia i intuicje dziecka na temat ludzi są zadziwiająco trafne i na tyle głębokie, iż spokojnie możesz im zaufać.
7. W chwilach słabości i zwątpienia dziecko potrzebuje Twojej serdeczności; nie okazuj Mu niezadowolenia zwłaszcza wtedy, kiedy wydaje się niemiłe i niesympatyczne w swoich zachowaniach – Ono też ma powody do zmartwień.
8. Nie lekceważ rozterek duchowych i dylematów dziecka – u ich podstaw tkwi bowiem silne u Niego poczucie winy za wszelkie zło w rodzinie. Szukaj w rodzicach sprzymierzeńców i bądź bardzo powściągliwy i ostrożny w swoich sądach na ich temat.
9. Jeśli zranisz dziecko ostrym słowem, małostkowością lub zdenerwowaniem – miej przynajmniej odwagę przyznać się do tego przed samym sobą.
10. Wspomagaj dziecko miłością i dobrym słowem, nie naginaj Go i nie krytykuj – Ono i tak pójdzie własną drogą, drogą tworzenia.
|
|
|
|
|